Bratislawa –
Wenen
Am
Bratislava aan de
Donau
grauwe mensen grijze
straten
Bratislava aan de
Donau
E7
stad met al te veel
soldaten
openheid en vrijheid
beide
lopen op hun laatste
benen
Dm
en op nog geen half
uur rijden
Am
E Am
ruist en bruist het
luxe wenen
en daar aan de grauwe
Donau
liep ivona vaak te
dromen
van de “schöne blaue
Donau”
E7
en hoe zij daar ooit
zou komen
niet om daar gebak te
kopen
of te flirten in het
prater
Dm
maar gewoon om vrij te
lopen
Am E Am
zonder geestelijke
kater...
Refrein:
Dm
G7 C Am
want tussen
Bratislava
en wenen
Dm
E7 Am
bloeien mijnen onder
prikkeldraad
Dm E7 Am
staat op elke steen
een grenssoldaat
E
maken brens en
mitrailletten
Am
met de vrijheid korte
metten
Dm
G7 C Am
de
toerist met
deviezen mag het land in... allicht
Dm
Am E Am
maar voor
tjechoslowaken blijft de slagboom dicht
trieste schoonheid
stond te prijken
in ivona's bruine ogen
en wie daarin durfde
kijken
werd vervuld van
mededogen
een
toerist in
Bratislava
dorst het risico te
nemen
nam haar mee uit
Bratislava
naar het lokkend vrije
wenen
onder koffers tussen
tassen
in zijn ruime
stationwagen
onder mantels, onder
jassen
maar ze droeg het
zonder klagen
want ze wist dat wie
gepakt wordt
bij een poging te
ontvluchten
zo hij niet
kapot gehakt wordt
jaren in de cel moet
zuchten...
Refrein
maar het lukte en zo
liep ze
eindelijk in het vrije
westen
en in haar pensionbed
sliep ze
zonder dat de angst
haar pestte...
rijen winkels, vrij
toegankelijk
- zonder
queues van
grauwe mensen -
en dat overtrof
aanvankelijk
al ivona's stoutste
wensen...
maar toen zij aan ‘t
westen wende
ging een nieuwe pijn
haar plagen
zonder vrienden en
bekenden
was het leven zwaar te
dragen...
komt zij ooit in
Slowakije
weer met haar familie
samen?
al is het nog geen
half uur rijden
't is van eeuwigheid
tot amen...
Refrein