Het bankje tussen ’t groen
Capo 2
Em B7 G
er stond een bank onder de linde
Gisdim Am E7 Am
op het erf van opa Jan
D D7
wie ze daar ooit heeft gezet
G D7 G
niemand die dat nog zeggen kan
B7 E7
maar ik zat er vele uren
Am E7 Am
bij mijn oma op de schoot
Em B7 Em
zij vertelde over ’t leven
Am Em B7 Em
en soms ook over de dood
G
daar op dat bankje onder ’t lover
D
met de voeten in het zand
D7
kreeg ik inzicht ingelepeld
G D7 G
wijsheid uit de eerste hand
B7 E7
en zo wist ik al heel spoedig
Am E7 Am
wat je wel en niet mag doen
Em B7 C
‘k leerde zoveel over ’t leven
Am B7 Em
op dat bankje tussen ’t groen
nadat mijn beide grootjes stierven
zou het even wennen zijn
maar er was toch nog dat bankje
en mijn lieve nicht Katrijn
ook van haar stak ik veel op
wat zij was bijna zeventien
zij heeft mij op speelse wijze
vele dingen laten zien
want over eitjes over bijtjes
over stuifmeel en dies meer
over bokken, over geitjes
wist zij alles ongeveer
en het was haar nooit teveel
om het ook even voor te doen
‘k leerde zoveel over ’t leven
op dat bankje tussen ’t groen
ondanks mijn kennis en ervaring
bleef mijn leerzucht nog altijd
maar ik vond steeds, tot mijn vreugd’
menig deskundige bereid
in die tijd liet ik dat bankje
dus geen avond onbezet
en ik heb bij elke sessie
heel aandachtig opgelet
ja, zowel Liesbeth als Marianne
Trees Sofieke of Margriet
Isabel Sara of Hilde
wees gerust ‘k vergeet ze niet
want binnen de ruime grenzen
van het heersende fatsoen
leerden zij mij ’t leven kennen
op dat bankje tussen ’t groen
het moest er ooit toch eens van komen
‘k heb nu zelf een eigen kroost
en al baart het mij soms zorgen
‘k heb toch altijd nog een troost
elkeen van mijn zeven spruiten
zal volleerd door ’t leven gaan
want wij hebben toch daarbuiten
altijd nog dat bankje staan
zolang er lindebomen groeien
en zolang er bankjes zijn
zal de wijsheid open bloeien
als een geurige jasmijn
waarom zou ‘k het hen verbieden
‘k laat ze graag hun “goesting” doen
wat te leren valt te leren
op dat bankje tussen ’t groen