Mirabella

Voorspel: Em B7

    Em         Emmaj7         Em7        Em6
Er was eens een minstreel die Balthazar heette
     Am6                   B7         Em
hij was al wat oud en hij zat zonder werk
             Emmaj7       Em7       Em6
de mensen die waren zijn liedjes vergeten 
    Am6                   B7         Em
hij zat altijd heel achteraan in de kerk
      Am           D             D7      G
daar zocht hij vergeefs naar wat oude gebeden
                C         Am       B7
het orgel dat speelde ‘un petit refrain’
     Em          Emmaj7      Em7    Em6      
hij dacht aan dat mooie voorbije verleden
     Am6                       B7     E
toen hij voor haar speelde in Romorantin

      E                                    B7
O, ze heette Mirabella Mirabella was haar naam
                                          E   E7
Mirabella Tarantella in het witte vensterraam
       A              E           B7          E   E7
mooie handen om te strelen mooie ogen om te zien
        A             E            B7            E   E7
mooie krullen om te spelen mooie verre vingers tien
     A          E         B7            E  E7
Mirabella Tarantella Mirabella bij de bron
        A                E               B7            Em B7
duizend en één nacht vertellen, en maar wachten op de zon

Ze had een kasteel op een rots aan de Loire
en iedere dag zong hij voor haar een lied
een liedje van dagen, van maanden, van jaren
een liedje van vreugde en soms van verdriet
maar eens op een dag in de herfst van november
met regen en sneeuw, met hagel en wind
toen moest hij weer voort naar dat land van december
zijn hart was een hart dat te graag herbegint

O, ze heette Mirabella Mirabella was haar naam
Mirabella Tarantella in het witte vensterraam
mooie handen om te strelen mooie ogen om te zien
mooie krullen om te spelen mooie verre vingers tien
Mirabella Tarantella Mirabella bij de bron             E  A E
duizend en één nacht vertellen, en maar wachten op de zon